17. Dobroć

• Jeśli moje cechy dominujące to nieśmiałość i łagodność, to mam się stać pogodą i pokojem dla otoczenia – „światłością”, aby świecić wszystkim, którzy są w domu.
• „Jeśli chcesz” (Mt 19,21) – mówi do mnie Jezus, możesz upodobnić się do Mnie, będziesz promieniował pokojem i słodyczą mojego Serca.
• Czy jestem przekonany o tym, że mogę mieć wielki wpływ na moje otoczenie? Dobroć podbija serca. Czy staram się być dobrym dla wszystkich? Czy staram się promieniować pokojem, uspokajać niezgody? Czy staram się o prawdziwe miłosierdzie, które, z miłości, usuwa cudze braki duchowe i materialne? Czy staram się o pogodę, która ratuje ludzkie serca i usposabia je do dobra? Czy nie drzemię w wygodnym, ciemnym, pospolitym zadowoleniu z siebie, w „błogim samouznaniu”? Czy nie staję się egoistycznym centrum mojego otoczenia?
• Matko Najmilsza, Ty byłaś radością, światłem i pokojem dla wszystkich, spraw, abym przez moją dobroć pomógł najbliższym do poznania dobroci i miłości Boga.

Czytanie:

• Z Ewangelii: Łk 10, 38-42
• Naśladowanie: księga trzecia, rozdz. 3 - Słów Bożych należy słuchać z wiarą, a wielu ich nie docenia.