Menu
Wawel Piastów
Górująca nad okolicą skała o wysokości 228 m n.p.m., otoczona mokradłami, przyciągała grupy ludzkie począwszy od epoki paleolitu, już 100 tys. lat p.n.e. W IX w.
Bolesław Chrobry w końcu X w. zdobył gród wawelski i przyłączył Małopolskę do państwa Piastów. W 1000 r. powstało biskupstwo w Krakowie i budynek katedry na Wawelu. W pierwszej połowie XI w. wzniesiono murowane budowle przedromańskie związane z rezydencją władcy, sakralne i świeckie, np. rotundę – baptysterium przy katedrze .
Za panowania Kazimierza Odnowiciela, w latach 1034-1058, Wawel stał się główną stolicą państwa. Przebudowa rezydencji władcy zapoczątkowała nową fazę budownictwa, już romańskiego (pałac z aulą na piętrze – tzw. sala o dwudziestu czterech słupach z kaplicą, bazylika pałacowa św. Marii Egipcjanki). W drugiej połowie XII w. Wawel, z liczbą budowli sakralnych sięgającą dziesięciu i rozbudowanym zespołem rezydencjonalnym, stał się grodem o wyjątkowo dużej randze.
Na przełomie XIII i XIV w. wzgórze otoczono kamiennym murem obronnym w miejsce wałów drewniano - ziemnych. Wykształcił się wówczas wyraźny podział na zamek górny czyli rezydencję królewską (budowaną przez cały XIV w.) i dolny, będący zapleczem usługowym i gospodarczym. Z inicjatywy Władysława Łokietka i przy udziale biskupa Nankera powstała gotycka katedra, poświęcona w 1364 r. W XIV i 1 połowie XV w., za panowania Władysława Jagiełły, przebudowano i rozbudowano fortyfikacje zamku.
Rozkwit za Jagiellonów, upadek w XVII i XVIII wieku
Szczytowy okres rozwoju architektury i kultury artystycznej Wawelu przypada na czasy panowania Jagiellonów, zwłaszcza Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta . W latach 1506-1534 przebudowano gotycki pałac na renesansową rezydencję. Przy katedrze powstała w latach 1519 - 1533 królewska kaplica Zygmuntowska - wzorcowe dzieło sztuki renesansowej w Polsce.
Pod zaborami i w czasie wielkich wojen
Gruntowną restaurację katedry i przyległych budynków przeprowadzono w latach 1895 - 1904 pod kierownictwem Sławomira Odrzywolskiego i w latach 1905 - 1914 Zygmunta Hendla. Od 1905 r. podjęto prace przy odnowieniu pałacu, od 1916 r. pod kierunkiem Adolfa Szyszko-Bohusza. W okresie międzywojennym Wawel pełnił funkcję rezydencji głowy państwa.
W czasie II
wojny światowej na wzgórzu znajdowała się siedziba okupacyjnych władz
Generalnego Gubernatorstwa i Hansa Franka. Przebudowano budynek tzw. kuchni
królewskich i szpitala austriackiego; od południa wzniesiono w 1942 r. bramę
wjazdową zw. Bernardyńską. Po 1945 r. wyburzono jeden z budynków szpitala
austriackiego i dom rekonwalescentów, a w jego miejscu wzniesiono nowy obiekt,
mieszczący biura Zamku Królewskiego na Wawelu.
Wzgórze wawelskie to obecnie pomnik narodowej przeszłości, rezydencja
historyczna złożona z kilku ekspozycji muzealnych, mieszczących się w budynku
pałacu i dawnych kuchniach królewskich. Odrębną jednostką jest Muzeum
Katedralne prezentujące przedmioty związane z dziejami kapituły, zabytki
złotnictwa, tkactwa, obrazy i rzeźby.
Katedra na Wawelu jest miejscem wiecznego spoczynku większości polskich królów i ich rodzin (17 władców wliczając św. Królową Jadwigę i królową Annę Jagiellonkę) , narodowych bohaterów i wieszczów oraz biskupów.
Na zakończenie wyprawy obejrzały jeszcze w Bonarce City Center "Kota w butach". Zjadły jakieś burgery i wróciły do domu. Piękna wyprawa ubogacająca.
Za zdjęcia dziękujemy ks. Piotrowi, ks. Łukaszowi i p. Kasi Łapczyńskiej
Transmisja na żywo
Biblia