W górach bliżej

W górach bliżej… do Boga, do siebie samego, do drugiego człowieka, bliżej do Prawdy, do Dobra, do Miłości. W święto Przemienienia Pańskiego do Królowej Podhala przybyli Wędrowcy od Królowej Beskidów. Prowadził ich Dobry Pasterz Maciej od Korneckich ze Starego Bielska. Słuchali Jego głosu, a On znał ich po imieniu. Wędrowali szczytami z Klimczoka przez Szczyrk, Babią Górę, Pilsko, Turbacz. Pokonywali kilometry, wzgórza, doliny, wysokie szczyty. Pokonywali siebie, swoje słabości, niepokoje, swoje bóle, niepewności. Szli coraz bardziej odkrywając wartość ciszy, piękna, natury. Dostrzegali uroki życia w górach, życia w prawdzie, w pokorze, życia dla. Kapłan, ratownik medyczny, maturzyści Liceum Katolickiego Towarzystwa Kulturalnego, Boży szaleńcy. Każdego dnia ofiarowali siebie i swoje zmagania Jedynemu, do którego w górach bliżej, sprawowali Eucharystię na szlakach, w schroniskach, wśród piękna przyrody. Wędrując rozmyślali o Bogu, o sobie, o drugich. 20 osób: Agatka, Magda, Basia, Jadzia, Kamil, Maciek i inni. „To były moje najpiękniejsze wakacje” – podsumowują. Pierwsze najpiękniejsze – dodajmy. I może nie ostatnie. Ale jak z Taboru szczęśliwi Apostołowie musieli zejść w doliny, tak i ci niezwykli młodzi ludzie muszą zejść, ale przemienieni, inni, mocniejsi, bliżsi. Niech ich Ludźmierska Gaździna nauczy mierzyć ludzi miarą Boga samego. Zwłaszcza, że w III tajemnicy Światła – „głoszenia Królestwa i wzywania do nawrócenia” wędrowcy w fasadzie bazyliki ludźmierskiej rozpoznali fasadę kościoła pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ze Starego Bielska, gdzie posługuje ks. Maciej. O czym świadczy takie podobieństwo? Może właśnie dlatego trzeba im było przemierzyć góry, by dość do Gaździny Podhala.

s. DL USJK