W 1858 roku, wg nauki
kościoła rzymskokatolickiego, w Lourdes doszło do objawień
Matki Boskiej. 14 letniej wówczas Bernadecie, w przeciągu kilku miesięcy
objawiała się Maryja. Nastolatkę wielokrotnie przesłuchiwała władza świecka,
chcąc zarzucić jej kłamstwo lub chorobę psychiczną oraz przedstawiciele
kościoła, którzy uznali prawdziwość objawień. Podczas tych objawień
Bernadeta odkryła źródło wody, która uznawana jest za cudowną. Kościół
odnotował 7000 i uznał blisko 70 przypadków cudownych uzdrowień
spowodowanych przez wypicie lub kąpiel w cudownej wodzie. Miejscem objawień
Maryi była skalna grota Massabielle.
Już kilka lat po objawieniach
rozpoczęto budowę pierwszego z kościołów, które dziś wchodzą w skład całego
Sanktuarium. Obecnie na tym terenie jest kilka kościołów i bazylik. Jedną z
nich jest podziemna Bazylika św. Piusa X. To kościół w
kształcie odwróconej łodzi, całkowicie umieszczony pod ziemią. Do tego
jest to największy kościół w Sanktuarium. Przed Bazyliką
Różańcową znajduje się ogromny Plac Różańcowy mogący
pomieścić 40 tysięcy wiernych.
Źródło odkryte przez
Bernadettę istnieje nadal, a woda z jego źródła nadal jest elementem kultu i
wierzeń w jej nadprzyrodzone moce. Dlatego wielu pielgrzymów wraca z Lourdes z
baniakami wypełnionymi źródlaną wodą. Woda została oczywiście przebadana przez
naukowców, którzy nie wykryli w niej żadnych niestandardowych składników. Dla
wygody wiernych wbudowano specjalne krany i wanny (!) w których można zażyć
kąpieli w cudownej wodzie.
Najważniejszym miejscem w Sanktuarium jest oczywiście
grota Massabielle, gdzie umieszczona jest figura Matki Boskiej z Lourdes.